ROZDZIAŁ 16 CZ.2

- Ale jak to koniec?
- Po prostu koniec, muszę wracać do Polski.
- Ale jak do Polski?
- Tata stracił pracę.
Opowiedziałam mu wszystko ze szczegółami. Gdy mu to opowiadałam wyglądał na załamanego.
- Ale co z nami? – zapytał – przecież ja cie kocham i ty mnie też.
- Związek na odległość nie ma sensu. Kocham cię, ale to już koniec.
- Ale skoro dwoje ludzi się kocha to nic nie powinno być przeszkodą.
- Najprawdopodobniej w ogóle już nie wrócę do Londynu. Nie chcę cie hamować. Znajdziesz wiele innych dziewczyn, które będą ładne, mądre i przede wszystkim będą mieszkały w Londynie. Przykro mi, ale to już koniec – wypowiadając te słowa wybiegłam z domu.
Szłam płacząc. Nie chciałam zostawiać osoby, którą kocham nad życie. Wróciłam do domu cała zapłakana.
- Co się stało? – zapytał tata
- Zerwałam z Harrym – powiedziałam, a łzy popłynęły mi po policzkach.
- Ja nie widzę innego rozwiązania, musimy się stąd wyprowadzić. – powiedział
- Rozumiem. Pójdę już do siebie. Dobranoc. – odpowiedziałam.
Poszłam do pokoju ci mimo, że była 17:00 próbowałam zasnąć. Cały czas myślałam o moim ukochanym. Cały czas miałam przed oczami jego twarz w chwili gdy mówiłam, że to już koniec. W tych zielonych oczach biła jeszcze iskierka nadziei. Może to ja za szybko nas skreśliłam? Nie wiem co już mam myśleć.
Po długich męczarniach zasnęłam.
NASTĘPNEGO DNIA
Obudziłam się niewypoczęta. Wstałam ospale i leniwie z łóżka i podążałam do łazienki. Wyglądałam okropnie. Oczy podkrążone i opuchnięte, fryzura jeszcze gorsza. Próbowałam się jakoś doprowadzić do normalnego stanu, ale nie za bardzo mi się udało. Wzięłam gorący prysznic, może ta ciepła woda przyprowadzi mnie do w miarę normalnego stanu. Wykąpałam się i musze przyznać, że ciepła woda potrafi czynić ze mną cuda. Zpięłam włosy w kucyk i zrobiłam lekki make up. Ubrałam się w stare dresy i naciągnięty t-shirt. Nie miałam żadnych planów gdzieś wychodzić. Pewnie będę się pakować. Na myśl o wczorajszym zdarzeniu łzy napłynęły mi do oczu.
- Weź się w garść laska. – pomyślałam.
Zeszłam na dół, a tata wyciągał kartony.
- Zjedz coś i się zacznij pakować – powiedział – wracamy do Polski za tydzień. Przez ten czas nie musisz chodzić do szkoły. Będziesz mieć czas, żeby się też pożegnać z przyjaciółmi.
- Jasne – powiedziałam cicho.
Zjadłam na śniadanie płatku z mlekiem i poszłam do pokoju zabierając dwa kartony. Zeszłam na dół po kolejne dwa. Gdy je brałam zabrzmiał dzwonek do drzwi. Poszłam je otworzyć. Przed drzwiami stał Harry.
- Cześć – powiedział
- Hej. Co tu robisz?
- Chcę pogadać.
- Wejdź – powiedziałam wpuszczając go – chodź na górę.
Gdy byliśmy już w pokoju Styles rozglądnął się.
- Czyli to już postanowione? – zapytał – że wyjedziesz.
- Jak widzisz. Harry myślisz, że mi jest z tym łatwo? Mieszkam tu prawie 6 lat. Mam tu przyjaciół…
- Ale nie musimy nas od razu skreślać. Błagam cię przemyśl to, coś na pewno się wymyśli.
- I tak będzie nam brakowało bliskości, przytulania, całowania, aż któreś się złamie.
-0 Ale nic nie zaszkodzi spróbować.
- Ja już sama nie wiem. – powiedziałam.
Zielonooki ujął moja twarz i musnął delikatnie moje drżące usta. Nie mogłam się oprzeć i zaczęliśmy się całować. Do pokoju wszedł mój tata.
- Tu się puka do cholery! – krzyknęłam
- Przepraszam. Chciałem tylko powiedzieć, że przyszła reszta twoich przyjaciół.
- To zawołaj ich tutaj – powiedziałam.
Po chwili do pokoju wparowały dzikusy rodem z dżungli.
- Jane jak możesz nas opuszczać? I jeszcze pobiła Harrego! – krzyknął Lou
- Co? Czy ja cie pobiłam? – spytałam Hazzę.
Spojrzałam na niego i nie miał make upu, więc podbite oko było widać.
- To ona mnie pobiła? – zapytał zdziwiony loczek
- Jane błagam nie wyjeżdżaj! – krzyknął Liam i jak małe dziecko i usiadł na podłodze i chwycił moją nogę przytulając się do niej.
- Błagam, błagam, błagam, bo będę płakał! – dołączył Niall
- Zmieńcie dilerów chłopaki. – powiedziałam odczepiając ich od mojej łydki.
Wszyscy próbowaliśmy cos wymyślić, żebym jakoś mogła zostać.
- Może zatrudnimy twojego tatę jako kierowcę naszego autobusy podczas tras koncertowych – zaproponował Zayn
- mój tata nie ma prawa jazdy na cos takiego.
- No to ja już pomysłów nie mam – powiedział zrezygnowany
- Ja też – dodał Liam
- Ej na pewno coś wymyślimy – powiedział Harry – nie możemy się tak poddać. Musimy o nią walczyć.
- Będę gadać z wami przez skarpa – powiedziałam
- Ale przez skarpa nie można dokuczać Niallowi, straszyć Liama łyżkami, Louiego, że się mu weźmie marchewki, Zayna wrzucić do basenu, wyprostować włosy Harremu przez sen i dzwonić na przypadkowe numery – powiedziałam na jednym wdechu Lilly
- A widzisz jakieś inne rozwiązanie? – zapytałam – po prostu pomóżcie się mi spakować, a resztę tygodnie spędzimy wszyscy razem.
- Chyba tylko to nam pozostało – powiedział Louis.
**************
Prosze bardzo 16 rozdział. Nie chciałam was długo trzymac w niepewności. Musze się wam pochwalić. Ostatnio miałam prace klasową z polskiego i mialam test, z którego dostałam... nie ważne. Na drugiej godzinie pisaliśmy wypracowanie były do wyboru 3 tematy. Ja wybrałam o miłości szczęśliwej lub nieszczęśliwej. Napisałam o Jane Styles jak to poznała swojego męża Harrego Stylesa i wiecie co dostałam?? 4!! Haha tak sie rozpisałam, że jak był początek to dzwonek zadzwonił i musiałąm szybko kończyć:( Ale jest git! Oblałam test na karte motorowerową co mnie nie rusza bo nikt nie zdał. Dobra kończe, bo notka będzie dłuższa od rozdziału. Prosze kometowac, bo chyba chcecie wiedzien jak sie skończy wyjazd Jane do Polski...